ŚWIECKI ZAKON KARMELITÓW BOSYCH
W LUBLINIE
pod wezwaniem św. Józefa
Ordo Carmelitarum Discalceatorum Saecularis - OCDS
Jak się oddać Panu Bogu, to oddać się na przepadłe
bł. Sancja Szymkowiak
Dnia 4.10.2014 r. cała nasza wspólnota uczestniczyła w
uroczystej Mszy Św. celebrowanej przez naszego o. Asystenta
Wojciecha Twardzika OCD, podczas której nasza siostra Irena oraz
brat Jan składali swoje przyrzeczenia definitywne. Ich
przyrzeczeniom przyświecał patron dnia: św. Franciszek z Asyżu,
który w bardzo radykalny sposób pokazał jak żyć radami
ewangelicznymi: czystości, ubóstwa, posłuszeństwa oraz w duchu
błogosławieństw Bożych. Naszą uroczystość uświetniały bukiety
czerwonych róż przy ołtarzu głównym i bocznych, które dodatkowo
jakby echem kierowały naszą uwagę na św. Teresę od Dzieciątka
Jezus, której wspomnienie obchodzone było kilka dni wcześniej i
która również pomimo krótkiego swojego życia doszła do
doskonałości w praktykowaniu rad ewangelicznych. W homilii
poprzedzającej bezpośrednio przyrzeczenia o. Asystent zwrócił
naszą uwagę na to, w jaki sposób powinniśmy realizować i do
czego powinno prowadzić życie radami ewangelicznymi i
błogosławieństwami Bożymi. Z praktykowania na serio rad
ewangelicznych wyrasta prawdziwe życie wewnętrzne – mówił. Mamy
obowiązek zwracać uwagę na wartości niedostrzegalne w świecie,
bo ubóstwo to nie tylko nie gromadzenie dla siebie, ale również
zrozumienie, że wszystko jest własnością Ojca Niebieskiego i
Jego dzieci, a każde dziecko ma prawo do własności ojca.
Czystość to nie tylko nie pożądanie miłości tego świata, ale
również dostrzeganie swojej cielesności jako czynnika
pozwalającego lepiej służyć bliźniemu. A posłuszeństwo to nie
tylko rezygnacja ze swojego „chcę”, ale również zrozumienie jak
moja wola powinna być zgodna z wolą Bożą. Ojciec Asystent
przypomniał również, że to my, żyjący w świecie mamy pokazać
innym jak realizować świętość w życiu codziennym. I chociaż
realizacja ta jest trudna, bo wszyscy popełniamy wiele błędów i
jesteśmy słabi to jednak powinniśmy tak jak św. Teresa od
Dzieciątka Jezus, z tą swoją słabością po prostu iść do Jezusa.
Przyrzeczenia nie uczynią człowieka automatycznie: czystym,
ubogim i posłusznym. Dokonać się to może jedynie poprzez życie w
zjednoczeniu z wolą Chrystusa, poprzez żmudny, pokorny,
codzienny wysiłek by urzeczywistniło się to co zostało wybrane.
Po skończonej Eucharystii tradycyjnie udaliśmy się na uroczystą
agapę, w której również brali udział, nie tylko ojcowie i
postulanci z klasztoru, ale również wnuki Ireny i Jana, a nawet
jedna prawnuczka, co w szczególny sposób ubogacało nasz wspólny
posiłek i czyniło nas w szerszym znaczeniu wspólnotą
wielopokoleniową.
